Operowy Parsifal i Nagroda Kościelskich

Operowy "Parsifal" Hotelu Pro Forma i Nagroda Kościelskich są tematem kolejnego odcinka programu "Kultura: Sprawdzam!".

Operowy Parsifal był bez wątpienia mocnym rozpoczęciem sezonu artystycznego w Teatrze Wielkim. Spektakl w inscenizacji Hotelu Pro Forma spolaryzował publiczność i krytykę. Wizjonerska i niezwykle plastyczna interpretacja wagnerowskiego libretta dokonana przez Kirsten Dehlholm wywołała skrajnie emocje. Orkiestrę znakomicie przygotował maestro Gabriel Chmura,chór- Mariusz Otto. Premiera Parsifala ściągnęła do Poznania gości z Polski i z zagranicy. Problematykę inscenizacji celnie definiuje Jacek Marczewski na łamach Rzeczpospolitej "Do pracy zabrali się [Hotel Pro Forma] w sposób typowy dla nowej generacji twórców teatralnych. Zamiast zagłębić się w dzieło, w którym każda postać i rekwizyt, ba, wszystkie działania bohaterów mają znaczenie symboliczne, zaszyfrowali "Parsifala" własnym systemem kodów. W Poznaniu widz ma zatem do wyboru albo starać się dotrzeć do istoty misterium Wagnera, albo zastanawiać się, po co realizatorzy wprowadzają język migowy, świecący meteoryt czy wielkopiątkowy tłum na huśtawkach.". Podobne zestawienie znajdziemy w tekście prof. Juliusza Tyszki na portalu teatralny.pl "o samym Parsifalu w Teatrze Wielkim można, a nawet należy pisać krótko, zwięźle i bardzo subiektywnie: tak, tak - nie, nie. Bo albo dany widz (w tym wypadku recenzent) zaakceptował artystyczne wybory Kirsten Dehlholm oraz jej współpracowników i poddał się magii pięknych obrazów, jakimi w szczodrym nadmiarze nas raczyli, albo usiłował na próżno doszukać się w tej ich feerii inscenizacyjnych pomysłów jakiejś racjonalności, logiki, zgodności z tekstem libretta i jego dramaturgicznymi akcentami." . Pan Profestor świetnie podsumowuje fenomen spektaklu słowami "Po premierze wysłuchałem kilkunastu miażdżących uwag ze strony pań i panów z premierowego Prześwietnego Towarzystwa. Kilka dni później dotarły do mnie entuzjastyczne głosy studentek i studentów." W recenzjach muzycznych czytamy o przede wszystkim o Agnieszce Zwierko, nie tylko jej partia zbiera jednak pochwały w prasie "Agnieszka Zwierko ukazała całą paletę swych umiejętności, od urzekającego piano, po pełne diabolicznej wręcz ekspresji wysokie dźwięki, charakterystyczne dla wagnerowskiego stylu. Thomas Mohr, artysta o rozległej i wyrównanej skali, stworzył wokalny kształt postaci Parsifala, o jakiej można marzyć. Bardzo dobrze zaprezentował się też odtwórca roli Gurnemanza Mario Klein, bas obdarzony piękną, ciemną barwą i niepospolitą muzykalnością." (Adam Olaf Gibowski, Gazeta Wyborcza). O spektaklu szeroko wypowiada się też zagraniczna prasa, chwaląć odwróców głownych ról. Henrik Friis na łamach Politiken podkreśla też wizualną konstrukcję inscenizacji. Zdecydowanym zwolennikiem spektaklu jest Jakob Levinsen z Weekendavisen, który Maestro

Chmunę nazywa urodzonym dyrygentem Wagnera, a w inscenizacji dostrzega jej niezwykle plastyczny aspekt. Do tematu Parsifala powrócimy w kolejnym odciunku programu, który swoją premierę będzie miał 25-go listopada o godz.18:35 na antenie WTK.

Tematem poprzedniego odcinka była Nagroda Kościelskich, a właściwie dzieło "Białe Krzesła", za które Krystyna Dąbrowska została uhonorowana tym zaszczytnym tytułem. Krystyna Dąbrowska to absolwentka wydziału grafiki na warszawskiej ASP. Debiutowała tomem wierszy "Biuro podróży" (2006). Publikowała m.in. w "Twórczości", "Odrze", "Kwartalniku Artystycznym", "Nowych Książkach". Jej przekłady wierszy W.C. Williamsa, W.B. Yeatsa, T. Hardy’ego i T. Gunna były drukowane w "Literaturze na Świecie". Książka poetycka "Białe
krzesła" ukazała się nakładem Wydawnictwa Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu. Jury wyróżniło autorkę za "poezję wrażliwą na ulotne tematy naszej codzienności, intensywnie przeżywane emocje i uczucia, precyzyjnie dostrzegającą w naszej egzystencji to wszystko, co jest niedomówieniem, milczeniem, trudnym do wyrażenia szukaniem jej ukrytych znaczeń". Wręczenie nagrody odbyło się 12 października 2013 roku w Miłosławiu - dawnym majątku rodziny Kościelskich. O fenomenie twórczości poetki rozmawiamy w ostatnim odcinku programu "Kultura: Sprawdzam".