Poznański park od ponad 110 lat cieszy się niezmienną popularnością. Kiedyś stała tu nawet wieża spadochronowa do szkolenia skoczków
Mowa o Parku Sołackim.
Historię tego miejsca w mediach społecznościowych przypomina Zarząd Zieleni Miejskiej w Poznaniu. Jak przekazano, Park Sołacki powstał w latach 1908-1911. Jego projektantem był Hermann Kube - ówczesny dyrektor Ogrodów Miejskich w Poznaniu. Na realizację parku rada miejska przeznaczyła 128 tysięcy marek.
"Park został wybudowany na terenie podmokłej doliny Bogdanki, przepływającej przez całą jego długość. Zgodnie z planem urbanistycznym Park Sołacki miał stanowić główną oś powstającej na Sołaczu dzielnicy willowej. W 1912 r. otwarto w nim okazałą restaurację z tarasem" - czytamy we wpisie.
To były także czasy, gdy po stawie w Parku Sołackim pływano łódkami. Od 112 lat do parku można dojechać tramwajem - do dziś przy ul. Małopolskiej znajduje się dawna poczekalnia tramwajowa, tzw. Zielona Budka.
"W okresie międzywojennym Park Sołacki był dla mieszkańców Poznania uroczym miejscem, w którym organizowano nie tylko koncerty, ale również festyny, kiermasze, a nawet dancingi. W czasie II wojny światowej nosił nazwę Kuhndorfpark (Park Niestachowski), a po wojnie do 1956 r. funkcjonował jako Park im. Stalina. W 1952 r. powstała tu ponad 30-metrowa wieża spadochronowa do szkolenia skoczków. Była nieużywana i niebezpieczna - wysadzono ją w 1969 r., a rozebrano około 1974 r." - czytamy.
Park Sołacki ma blisko 15 hektarów powierzchni.
