Mokradełko i Malarze Normandii
Teatr Nowy w Poznaniu po raz kolejny zagląda za firanki. Tym razem pretekstem do opowieści o relacji ofiara - kat jest spektakl "Mokradełko" na podstawie reportażu Katarzyny Surmiak - Domańskiej w reżyserii Mikołaja Grabowskiego. My zaglądamy również do CK Zamek gdzie można oglądać wystawę Malarze Normandii.
Halszka Opfer to autorka i bohaterka książki "Kato-tata. Nie-pamiętnik". Kobieta ujawniła w niej, że przez 20 lat była molestowana seksualnie przez własnego ojca. Po publikacji, mimo, że pisała pod pseudonimem - została rozpoznana przez mieszkańców swojego miasteczka. Musiała zmagać się z ogólną niechęcią i różnymi postawami znajomych i rodziny, które poddawały w wątpliwość jej historię. Historia sprowokowała reportażystkę Katarzynę Surmiak-Domańską do zgłębienia tematu i tak powstało "Mokradełko" z którym zetknął się reżyser Mikołaj Grabowski.
Reżyser konstruuje oś dramaturgiczną na kanwie literackiej wiwisekcji skupionej wokół historii molestowanej seksualnie Halszki, wywołując tym samym takie tematy, jak odpowiedzialność za milczenie, społeczne wymierzanie kary, przejmowanie stereotypów czy zatajanie... Buduje świat, w którym przez "ogłupienie" i "lęk przed prawdą" bohaterowie dzieła Surmiak-Domańskiej stają się figurami ludzkiej paniki, tchórzliwości, nieumiejętności zrozumienia, braku wiedzy oraz osamotnienia. (źródło: Teatr Nowy) O spektaklu rozmawiamy z prof. Dobrochną Ratajczakową z Katedry Teatru, Dramatu i Widowisk UAM oraz Piotrem Dobrowolskim z e.czaskultury.pl i UAM.
Do lutego 2016 w Centrum Kultury Zamek można oglądać wystawę "Malarze Normandii". To 80 obrazów z kolekcji liczącej 120 dzieł zgromadzonych przez Radę Regionu Dolnej Normandii. Wśród prezentowanych prac znalazły się obrazy mistrzów pędzla takich jak Renoir, Delacroix, Monet i Courbet.
Zbiór podzielono na cztery grupy. Każda z nich odpowiada tematowi podjętemu przez artystę. Ujrzymy tu zatem obrazy powstałe na farmie Saint-Siméon, gdzie w cieniu sadów przez wiele lat spotykali się najwybitniejsi artyści epoki. Kolejną grupą są obrazy ukazujące normandzkie wybrzeże z jego zmienną aurą i niezwykłymi klifami. Trzeci wątek stanowią prace powstałe w normandzkich miastach i pośród rozległych pól poprzecinanych żywopłotami. Ostatnia grupa obrazów to pejzaże znad Sekwany. (źródło: CK Zamek) Wystawę recenzujemy z Filipem Lipińskim z Instytutu Sztuki UAM.
