UOKiK bierze pod lupę tanie linie lotnicze. Latają z Poznania

Chodzi o bagaże podręczne.

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wszczął postępowanie w sprawie polityk bagażowych linii Ryanair i Wizz Air. - Skargi napływające do urzędu opisują powtarzający się schemat: pasażer z plecakiem podchodzi do bramki, gdzie personel linii lotniczych prosi o umieszczenie go w tzw. sizerze - metalowej ramce służącej do sprawdzania wymiarów. Ramka ta - w świetle informacji zawartych w otrzymanych sygnałach - nie odpowiada rozmiarom dozwolonej wielkości bagażu. Choć jeszcze niedawno plecak kwalifikował się jako bezpłatny bagaż podręczny, teraz - zdaniem przewoźnika - nie spełnia wymogów, a konsument obciążany jest dopłatą sięgającą kilkuset złotych - informuje UOKiK. - Podróżni wskazują, że pomiar odbywa się w pośpiechu, bez szansy na ponowne sprawdzenie czy użycie innej miarki. Z otrzymanych sygnałów wynika również, że odmowa uiszczenia arbitralnie nałożonej opłaty - którą można zapłacić wyłącznie kartą - skutkuje niewpuszczeniem konsumenta na pokład samolotu - dodaje.

Obecnie urzędnicy analizują postanowienia w umowach związanych z warunkami przewozu bagażu podręcznego, a także sprawdzają, jakie informacje otrzymuje konsument kupujący bilet. Dodatkowo analizowane są procedura pomiaru bagażu, zasady naliczania opłat, konsekwencje dla konsumentów w przypadku braku ich uiszczenia oraz sposób rozpatrywania reklamacji dotyczących - w ocenie konsumentów - niesłusznie nakładanych opłat.

- Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, bagaż podręczny - o ile mieści się w rozsądnych granicach wagi i rozmiaru oraz nie narusza przepisów bezpieczeństwa - powinien być traktowany jako integralna część usługi przewozu, za którą nie należy pobierać dodatkowej opłaty. Naszym celem jest sprawdzenie, czy tanie linie lotnicze przestrzegają tej zasady w praktyce - mówi Prezes UOKiK Tomasz Chróstny.

Jeśli okaże się, że UOKiK potwierdzi naruszanie praw konsumentów przez linie Ryanair i Wizz Air, rozpocznie się postępowanie w sprawie uznania postanowień wzorców umownych za niedozwolone lub postępowanie w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.