Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - przyczyny, objawy i leczenie

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, colitis ulcerosa) to choroba o nieznanej etiologii, na którą wpływ mają czynniki środowiskowe, jak i psychiczne. Najczęściej dotyka osób młodych w wieku 20-40 lat. U części Pacjentów prowadzi do powstania owrzodzeń. Jakie są przyczyny i charakterystyczne objawy tego schorzenia? Na czym polega leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - przyczyny

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest jednostką chorobową o nieznanej etiologii. Do rozwoju choroby predysponują czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Do powstania stanu zapalnego jelita grubego mogą przyczynić się bakterie, długotrwały stres i różne infekcje. Warto dodać, że w większości przypadków WZJG ma przebieg przewlekły, okresy remisji są przerywane nawrotami, które zwykle mają ostry charakter. Okres zaostrzenia objawów może trwać nawet kilka miesięcy. Jak często colitis ulcerosa jest diagnozowane u polskich Pacjentów? Choroba rocznie jest rozpoznawana u 10 na 100 000 osób.

Podejrzewasz u siebie poważny stan chorobowy odbytu i końcowej części jelita grubego i nie wiesz, do jakiego specjalisty się udać? Pomocy może udzielić Ci lekarz proktolog.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - objawy

Zastanawiasz się, jakie są typowe objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego? Charakterystyczną oznaką są częste biegunki z domieszką krwi i śluzu. W zaawansowanym stadium choroby Pacjent może oddawać stolec nawet 20 razy na dobę. Innym objawami WZJG są:

• bóle brzucha,
• stan podgorączkowy lub gorączka,
• ogólne osłabienie organizmu,
• tkliwość powłok brzucha,
• spadek masy ciała,
• brak apetytu.

Jeśli stan zapalny obejmuje samą odbytnicę, może pojawić się problem nietrzymania stolca, uczucie silnego i nagłego parcia. Ciężki przebieg WZJG dotyczy 1/5 Pacjentów i objawia się:

• oddawaniem co najmniej 6 krwistych stolców dziennie,
• dużym osłabieniem,
• zmniejszeniem masy ciała,
• niedokrwistością.
• zwiększeniem częstotliwości rytmu serca,
• obniżeniem ciśnienia tętniczego,
• osłabieniem perystaltyki,
• wzdęciem brzucha,
• małym stężeniem albumin w surowicy.

Warto jednak podkreślić, że jak pokazuje praktyka lekarska, w większości przypadków choroba ma łagodny przebieg i jedynymi objawami są krwiste biegunki.

Jak wygląda leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego zwykle wymaga diagnostyki obrazowej i wykonania badania histopatologicznego. Leczenie zależy od tego czy choroba jest w nawrocie czy w remisji. W trakcie rzutów WZJG lekarz często wdraża preparaty kwasu 5-aminosalicylowego, glikokortykosteroidy i leki immunosupresyjne. Miejscowo stosowane są czopki, pianki i wlewki. Gdy choroba nie poddaje się leczeniu farmakologicznemu, niekiedy konieczne jest wdrożenie leczenia chirurgicznego. Zabieg polega na resekcji fragmentu lub całego jelita grubego. W okresach remisji stosowane jest tzw. leczenie podtrzymujące, które polega na przyjmowaniu antybiotyków doustnych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, unikaniu stresu i modyfikacji diety.

Pacjenci ze zdiagnozowanym WZJG powinni wykluczyć z jadłospisu niepasteryzowane produkty mleczne i prowadzić dzienniczek żywieniowy. Zalecane jest spożywanie 5-6 posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu. Posiłki powinny być spożywane bez pośpiechu. Dieta jelitowa powinna być odpowiednio zbilansowana i urozmaicona. Dietetycy podkreślają, że chorzy na wrzodziejące zapalenie jelita grubego powinni jeść co najmniej 2 razy w tygodniu ryby morskie. Są one doskonałym źródłem kwasów omega-3, które wspierają prawidłowe funkcjonowanie jelit i wyciszają stany zapalne. Chory powinien dbać o nawadnianie organizmu, wskazane jest picie minimum 2 litrów płynów dziennie (woda mineralna niegazowana, herbaty ziołowe).

Nie ma możliwości całkowitego wyleczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Jednak stosując się do zaleceń lekarskich, możesz zmniejszyć częstotliwość i nasilenie nawrotów choroby.