Urodzony w 1945 roku Kiefer, uczeń Josepha Beuysa - na początku kariery przez niektórych uznawany za zwykłego prowokatora, a nawet sympatyka nazizmu - upominał się w swoich pracach o pamięć trudnej przeszłości Niemiec, tak jak Heinrich Boll w literaturze. Wenders wędruje z kamerą po wielohektarowym terenie we francuskim Barjac - studiu artystycznym, a zarazem ulegającej entropii wystawie. Budowanie i rozpad, mit i konkret, świadectwo i zanik - te fascynacje widać w tworzonych przez Kiefera obiektach: kilkupiętrowych betonowych wieżach czy podziemnych tunelach. Jednocześnie reżyser pozwala sobie na czuły filmowy gest - spotkanie małego Anselma (w tej roli kuzyn Wendersa) z cenionym artystą. (opis festiwalowy)
