Jak zupełnie zniknąć traktować będzie o definicjach i sposobach znikania. Podczas pracy nad spektaklem postaramy się zbadać akt zniknięcia/znikania, zastanawiając się nad przyczynami, które mogą go wywołać (oraz skutkami, jakie może za sobą pociągnąć), a także starając się przemyśleć potencjał istniejących możliwości znikania.
W trakcie pracy nad projektem spróbujemy zwrócić się do różnych źródeł i definicji znikania, jak również do figur/osób/postaci, które w ten czy inny sposób próbowały zniknąć/zniknęły lub nigdy nie istniały. Za pomocą różnych strategii będziemy uczyć się znikać, nie istnieć. Zakładamy, że znikanie/nieistnienie jest czymś, co istnieje i co jesteśmy w stanie praktykować.
Interesują nas prawie wszystkie aspekty znikania: te zupełnie osobiste, polityczne, ekologiczne, językowe, te wirtuozerskie, te najcichsze, te o których nikt się nigdy nie dowiedział, znikające choroby, stany zakochania, przyjaźnie, znikanie masowe, zniknięcie z życia publicznego, zniknięcia zaplanowane, powolne zanikanie krajobrazu, który znamy.
Postaramy się zniknąć w imię rewolucji przeciwko wszechobecnej energii, ciągłej mobilizacji zasobów mentalnych, agresywnej kreatywności i społecznej przemocy.
Twórcy_czynie: Vera Popova, Gosia Trajkowska, Adrien Cognac
Produkcja: Stowarzyszenie Scena Robocza
Premiera: 16 X 2020
Premiera w ramach konkursu rezydencyjnego NOWA GENERACJA
foto: Karolina Gorzelańczyk
