|
|
|
| Wolimy o tym nie myśleć (Grażyna Jagielska"Anioły jedzą trzy razy dziennie. 147 dni w psychiatryku") |
|
|
| liczba odsłon: 1169 |
Najnowsza książka Grażyny Jagielskiej to kontynuacja tematyki poruszanej w Miłości z kamienia. Tym razem jednak narratorka i autorka nie wychodzi poza mury szpitala, dając nam opowieść łączącą dwie perspektywy: bycia wewnątrz społeczności pacjentów i punkt widzenia osoby, która wysupłuje ze swej pamięci opowieści innych.
Jagielskiej udaje się oddać wrażenie bycia poza stanem poczytalności: opowieści o traumatycznych doświadczeniach, podporządkowanie, które ma stać się namiastką harmonii w życiu, postać Lekarza, jako jedynej osoby znającej możliwości działania chorych (to on przyznaje zielone bądź żółte kropki). Majstersztykiem jest scena wyjścia pacjentów do teatru:opis ich lęków związanych z zakupem biletów komunikacji czy zbyt bliską obecnością innych osób. Metaforą przerażającego świata, przed jakim uciekają, jest supermarket: pełen krzątaniny, zakupów, haseł reklamowych obiecujących bliskość.
Ogromną wartością książki jest pokazanie różnych twarzy przemocy: zarówno innych wobec nas, ale też agresji, którą kierujemy wobec siebie. Każdy z nas, jak pokazuje Jagielska, sam tworzy swe pola bitwy: tak, jak Julia, specjalistka od PR, która pewnego dnia obcina
sobie ucho czy
żołnierze wracający z Afganistanu lub Iraku przywożący historie niedające się zrekompensować żadnymi profitami finansowymi.
Tytuł tej książki jest wyrazem wielkiej nadziei: anioły jedzą trzy razy dziennie - wszystko, co w sferze lęku i wyobrażeń zniekształcających odbiór rzeczywistości, zostaje urealnione, okiełznane, z biegiem czasu pozwoli normalnie żyć.
|
|
Autorem powyższych treści jest autor bloga 'O czytaniu' i ponosi on wyłączną odpowiedzialność za zamieszczone treści. Redakcja epoznan.pl nie odpowiada za treści zawarte na blogach.
|
Nie, to wspomnienia Holta z pierwszego pobytu.