Dom Dziecka nr 3: dzieci przenoszą się z Wildy na Podolany

Podopieczni Domu Dziecka nr 3 w Poznaniu będą teraz mieszkać na ulicy Suwalskiej.

Na powitanie pracownicy ośrodka zorganizowali w sobotę piknik przed nową siedzibą. Do tej pory placówka miała tam tylko swoją filię, w której od dwóch lat mieszkało dziesięcioro dzieci. Teraz dołączą do nich kolejne. W budowę nowoczesnego i przytulnego obiektu zaangażowało się Poznańskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego. Pracowaliśmy razem z panem dyrektorem i Wydziałem Zdrowia i powiem szczerze, że mnie osobiście sprawia to ogromną frajdę, jeśli widać na twarzach dzieci radość - mówi Arkadiusz Stasica, zastępca prezydenta Poznania.

Na chwilę obecną jest 30 dzieci, a docelowo będzie 28. Chcemy docelowo wejść w nowy standard, który będzie obowiązywał od 2020 roku. Będzie 28 dzieciaków - 14 w jednym budynku i 14 w drugim, który funkcjonuje od 2013 roku - informuje Artur Nawrot, dyrektor Domu Dziecka nr 3.

Na razie Polska jest dopiero na początku przekształcania systemu opieki zastępczej na bardziej przyjazny dla dzieci. Choć nie od dziś wiadomo, że najlepszą formą opieki nad osieroconymi dziećmi są rodzinne domy dziecka i rodziny zastępcze ich liczba rośnie bardzo powoli. Dlatego nie można zrezygnować z tradycyjnych domów dziecka. Co do rodzin zastępczych jak najbardziej zgadzamy się z tym, że jest to najlepsza forma, ale niestety ich nie ma i do czasu, gdy tych rodzin jest tak mało jak jest na dzisiaj w Poznaniu i nie tylko to myślę, że prawo bytu mają takie domy jak nasze - dodaje Nawrot.

O rozwój dzieci z Domu Dziecka nr 3 dba Fundacja Tkanka Twórcza. Organizujemy warsztaty, które mają im pomóc w poszukiwaniu tego swojego miejsca na ziemi. Mamy na celu organizowanie wycieczek do różnych zakładów pracy, dzięki którym będą mogli poznać różne formy pracy - tłumaczy Natalia Aleksandrowicz, w-ce prezes Fundacji Tkanka Twórcza.

W dalszym życiu dzieci będą mogły liczyć na pomoc miasta. Uważam, że trzeba budować mieszkania wspomagające, treningowe, gdzie te dzieci już jako osoby dorosłe mogłyby się uczyć życia - kończy Stasica.